Een 21ste-eeuwse make-over
De gietijzeren brug is 43 meter lang en 3,7 meter breed en reikt tot een hoogte van 3 meter boven de Liffey. Niet reusachtig dus, maar de lokale liefde voor de brug is er niet minder om. Dat is wel eens anders geweest. In de jaren ’50 van de vorige eeuw beplakten men bijvoorbeeld de brug nog met lelijke advertenties. En in de jaren ’80 werden de houten planken geasfalteerd en werd de brug aan weerszijden voorzien van een ‘versiering’ bestaande uit onooglijke gietijzeren lichtzuilen. Alsof dat allemaal niet erg genoeg was, baadde de arme brug ook nog een tijdje in blauw licht. Gelukkig kwam daar in 2001 allemaal een einde aan. Kort daarvoor had onderzoek uitgewezen dat de brug dagelijks 27.000 voetgangers te verwerken kreeg. De 2 eeuwenoude fundamenten van de brug waren daar niet op berekend, want die was gebouwd voor 450 mensen per dag. In 1816 had pre-industrieel Dublin ook nog maar een inwonertal van 200.000 mensen. Het stadsbestuur was bezorgd over het behoud van het historisch erfgoed en de veiligheid van de gebruikers van de brug. Er moest wat gebeuren. De brug ging dicht en werd stukje bij beetje gerestaureerd, in 9 maanden tijd. In Belfast heeft een team van specialisten ruim 1.000 onderdelen zorgvuldig hersteld. Ook kreeg de brug zijn oorspronkelijke witte kleur weer terug. Al met al bleef 85 procent van de originele materialen behouden, slechts een aantal dragende onderdelen moesten geheel worden vervangen. Er kwam aan de uiteinden ook wat meer ruimte, zodat de 21ste-eeuwse voetgangers er voldoende plaats hebben om even de pas in te houden voor passerend verkeer.
Monumentale panden rond de brug
De ultieme Dublin-ervaring
Ha’penny was de enige voetgangersbrug over de Liffey, tot in het jaar 2000 de Millenniumbrug even verderop open ging. Maar Ha’penny blijft bijzonder voor de Dubliners. Veel mensen komen er gewoon om even van het uitzicht over de rivier te genieten. Aan weerszijden is de samensmelting van oud en nieuw Dublin goed te zien. En als de wind precies uit de goede richting komt, maakt de voorbij waaiende geur van de Guinness brouwerij deze Dublin-ervaring helemaal af.
