Hollandse nederzetting
Al in 1614 vestigden de eerste Nederlanders hier een verstevigde handelspost van schelpsteen, vlak bij een indianendorp langs de rivier. In 1651 namen de Engelse troepen van Lord Willoughby de nederzetting in beslag en maakten er een echt fort van. Totdat zij in 1667 op hun beurt werden verjaagd door Zeeuwse kolonisten, die de vesting Zeelandia noemden. Pas in 1784 kreeg het fort zijn huidige gebouwen van baksteen (verscheept uit Nederland!), met groene luiken, rode dakpannen en gietijzeren lantaarns. Een stenen trap vanuit de binnenplaats voert naar de omloop langs de 3 uitkijkpunten, met weids uitzicht op de kleikleurige rivier.
Surinaams Museum
Tegenwoordig biedt het fort onderdak aan het Surinaams Museum. In de diverse gebouwen vindt u stijlkamers en expositiezalen met foto’s en historische voorwerpen. Die herinneren aan het inheemse verleden, de koloniale tijd en de verschillende etnische culturen in Suriname. In het voormalige kruithuis is een 19de-eeuwse apotheek nagebouwd. Inclusief toonbank en medicijnflessen. En een van de vroegere gevangeniscellen doet nu dienst als museumwinkel, met Delfts blauwe tegels op de muur. U kunt er onder meer lokale handwerkproducten, ansichtkaarten en boeken over Suriname kopen. Op zondagen zijn er rondleidingen in het fort. Daarbij komt niet alleen een kleurrijk verleden aan de orde, de gids vertelt ook over de lijfstraffen die slaven hier ondergingen. Een gedenkplaat op een van de bastions herinnert aan een recentere tragedie, de Decembermoorden van 1982. In de muur aan de rivierkant zijn nog altijd de kogelgaten te zien: hier werden 15 politieke tegenstanders van het militaire regime van Desi Bouterse geëxecuteerd.
Dineren aan het water
Fort Zeelandia heeft een sfeervolle brasserie/restaurant, Baka Foto. U kunt hier overdag terecht voor koffie, broodjes en salades. ‘s Avonds is het een prachtige locatie voor een diner met uitzicht over de Surinamerivier. De geraffineerde keuken is fusion/internationaal met Surinaamse invloeden. Denk aan pom met eend en sinaasappel of lokale tonijn op 4 manieren. Voor eenvoudiger eten kunt u niet ver van het museum terecht in de eettentjes van de Waterkant, de boulevard langs de rivier. Met specialiteiten als saotosoep, telo trie en het lokale Parbo Bier.