De geheime gang van de Medici’s
Voor de Medici’s, de bankiersfamilie die 3 eeuwen lang over de stadstaat Florence heerste, was de Ponte Vecchio een belangrijke verbinding tussen hun woon- en werkpaleis, die werden gescheiden door de rivier de Arno. Eén probleem: het gepeupel bevolkte de brug. Cosimo de Grote gaf architect Giorgio Vasari de opdracht een bovengrondse, verhoogde passage van een kilometer lang te bouwen. Deze Corridoio Vasariano kwam bovenop de brug, liep dwars door de Uffizi en langs de Boboli-tuinen. Om de passage over de Ponte Vecchio te laten lopen, moest de laatst overgebleven verdedigingstoren aan de zuidkant worden gesloopt. Maar de familie die er woonde weigerde en uiteindelijk werd de passage eromheen geleid. De Medici’s konden nu hoog en droog van het Palazzo Vecchio naar het Palazzo Pitti wandelen, maar door de raampjes waaide de geur van rottend vlees naar binnen. Daarom werden de slagers en leerlooiers van de brug verbannen en mochten de winkeltjes voortaan louter nog worden uitgebaat door edelsmeden en juweliers. Overigens, volgens de overlevering komt van de verhuur van die kraampjes het woord ‘bankroet’: als een winkelier de pacht niet meer kon betalen, werd zijn tafel (‘banca’) in elkaar getrapt (‘rotto’).
Een brug te ver voor Hitler
In de nadagen van de Tweede Wereldoorlog trokken de nazi’s zich terug in Italië. Alle belangrijke knooppunten in Florence werden gebarricadeerd, behalve de Ponte Vecchio. Naar verluidt gebeurde dit op bevel van Adolf Hitler zelve, die de brug had bewonderd tijdens een eerder bezoek aan Florence. Speciaal voor zijn komst had Mussolini de ramen van de Corridoio Vasariano laten vergroten, zodat zijn goede vriend Hitler een mooi uitzicht op de rivier genoot. Nadat alle andere bruggen over de Arno waren opgeblazen, ging de verwoesting van dit eeuwenoude monument zelfs voor Hitler te ver.
