Oriëntaalse elementen in de kasteeltuin
Een vleugje oriëntaals
Het barokke kasteel aan de oever van de Elbe is vernoemd naar het dorpje Pillnitz, de zomerresidentie van menig Saksisch koningshuis. Het bestaat in feite uit drie paleizen: het Waterpaleis vlak aan de rivier; het Bergpaleis op de heuvel erachter, en het Nieuwe Paleis. Anna Constantia von Brockdorff was niet de enige maîtresse die er woonde; eerder kocht keurvorst Johann George IV van Saksen het voor zijn geliefde Magdalena Sibylla von Neitschütz. Het was echter pas nadat Anna Constantia het paleis in 1715 ontvluchtte dat de grootste uitbreidingen plaatsvonden en Augustus de Sterke opdracht gaf om het bestaande paleis om te bouwen tot een ‘oriëntaals’ zomerpaleis voor festiviteiten aan de rivier. Aldus werd de barokke stijl uitgebreid met chinoiserie – de oriëntaalse stijl die indertijd populair was in Europa – en een tuin. Het Nieuwe Paleis volgde pas ruim een eeuw later; dat wijkt met zijn neoklassieke stijl af van de rest van de gebouwen.
Het Nieuwe Paleis
Het paleismuseum
Het in het Nieuwe Paleis gevestigde Schlossmuseum schetst de bewogen historie in en rondom het kasteel. In de kapel in de oostelijke vleugel zijn wandschilderingen te zien van Carl Christian Vogel von Vogelstein. Als de officiële schilder van het hof heeft deze hier verscheidende scènes uit het leven van de Maagd Maria afgebeeld. Het gebouw huisvestte bovendien de koninklijke keuken, waar de dagelijkse kost van de familie werd bereid. In het Bergpaleis en het Waterpaleis bevindt zich het Kunstgewerbemuseum, Dresdens museum van toegepaste kunst.
