Het monument in zijn serene omgeving
‘Oh God’
Het monument bestaat uit een zwart marmeren vierkant met daarop de tekst ‘He Ram’. Dit zijn de laatste woorden die Gandhi zou hebben gezegd voor hij zijn laatste adem uitblies nadat hij was neergeschoten. Het betekent ‘Oh God’. Achter het monument brandt een eeuwige vlam die de eeuwigheid van Gandhi moet symboliseren; zijn gedachtegang zal voortbestaan. Om het monument heen ontwierp architect Vanu G. Bhūta een stenen pad met daarnaast strakke groene gazons. Eenvoudig en sereen – twee woorden die goed bij Gandhi passen. Juist door het simpele ontwerp weet het monument bezoekers echt te raken. Let wel op: u mag het terrein alleen betreden zonder schoenen aan.
De laatste stappen van Gandhi
Musea over de geestelijke vader van India
Vlak bij het monument ligt het National Gandhi Museum Het museum leert de bezoeker meer over Gandhi’s leven aan de hand van sprekende foto’s, schilderijen en beelden. Brieven tonen zijn manier van communiceren en ook dankzij opnames van zijn stem leert u hem nog een beetje beter kennen. Gandhi Smriti, de plaats waar hij werd vermoord, is eveneens te bezoeken. De vreedzame leider woonde hier de laatste 144 dagen van zijn leven in het Birla Huis. Zijn kamer is nog in exact dezelfde staat als toen hij deze op 30 januari 1948 achterliet; u kunt goed zien hoe weinig hij bezat. Vanuit het huis is met voetstappen uitgebeeld welke route hij precies liep voordat hij bij de gebedsruimte werd neergeschoten.
Gandhi’s leven in het kort
Gandhi wordt op 2 oktober 1869 in Porbandar bij een rijke familie geboren. Hij trouwt op zijn 13de met Kasturba – een uithuwelijking, een traditie waar hij zich later fel tegen verzet. Hij gaat rechten studeren en vertrekt naar Zuid-Afrika om daar te gaan werken en een sober leven te leiden. Hier roept hij voor het eerst op tot verzet zonder geweld om te strijden tegen de rassendiscriminatie die hij er ervaart. Hij belandt hierdoor meermalen in de gevangenis. In 1915 keert hij terug naar India, waar hij zijn verzet voortzet. Dit keer strijdt hij tegen Britse overheersing. In 1920 wordt Gandhi leider van een nieuwe politieke partij, de Indian National Congress. Onder zijn leiding komt er bijvoorbeeld een boycot van Engelse producten en instituten. En hij loopt de Zoutmars, een wereldberoemde tocht die hij maakte om tegen de belasting op zout te strijden. Duizenden mensen sluiten zich aan. In 1947 loont de jarenlange strijd: India krijgt zijn onafhankelijkheid. Maar binnen India wordt nog een bloederige strijd gestreden tussen de Hindoes en de Islamieten. India wordt ondanks Gandhi’s hongerstakingen opgesplitst in een Hindoeïstisch India en een Islamitisch Pakistan. Veel Hindoes verwijten Gandhi in deze tijd veel strenger te zijn voor zijn hindoevrienden dan voor zijn moslimvijanden. Diverse aanslagen worden op hem gepleegd, die hij steeds overleeft. Maar op 30 januari 1948 keert het lot zich. Bij zijn slaapplaats in New Delhi wordt Gandhi (78) doodgeschoten door een Hindoe die tegen de verbroedering met de Islamieten is. Hij laat nog een laatste keer zijn stem horen: ‘He Ram…’
